Ciche Zmartwychwstanie

  Wielka cisza...brak  szerszej wspólnoty wierzących, powoduje jeszcze głębszą pustkę. Wszystko nagle się uprościło...A słowa czytane w liturgii Wielkiej Soboty brzmią jak dzwony mocno , o stworzeniu, prowadzeniu przez Boga, o wierności, tęsknocie ....O wielkiej bezinteresownej miłości Boga do człowieka, który umarł abyśmy mogli żyć w Chrystusie, który Zmartwychwstał.

  Gdzieś kolejni ludzie zarażeni, umierający, chorzy, potrzebujący, samotni, zniechęceni, zmęczeni czekaniem na koniec pandemii. Jezus przychodzi do tych sytuacji i miejsc, bez dzwonków, bez pięknych śpiewów jest...

   On zmartwychwstaje pośród nas  i mówi: Pokój wam, witajcie, ja jestem.

A spotkanie to dokonuje się  dziś.... Dla niego nie ważny jest czas i miejsce, stale przychodzi do naszych  serc, wylęknionych, pełnych oczekiwań i marzeń, Jezus zmartwychwstały, zwycięski, pełen mocy i chwały.
  Kyrios, Pan, ten który przekracza bariery, zamknięte drzwi naszych serc...Jezus przemieniony...Uczy nas spotkania z naszym człowieczeństwem. Łamie nasze przekonania i wyobrażenia na Jego temat, uczy aby pozwalać być mu Bogiem. Tak trudno jest zaakceptować Boga bliskiego i dalekiego, wolelibyśmy jedną z tych możliwości, i proste odpowiedzi, wtedy wszystko jest takie jasne....

  Pozwolić Bogu działać, tam  gdzie jest i jaki jest. Pozwolić. My wierzymy w Chrystusa Zmartwychwstałego! Żyjącego, działającego z mocą. Pan, który przenika wszystko, każdą nasza rzeczywistość, z nami cierpi i z nami raduje się, idzie z nami jak z uczniami z Emaus, słucha naszych rozterek i wątpliwości. Czy rozpoznajemy Go, pośród codziennych zwykłych trosk?

   Panie Jezu,  uwielbiamy Twoją Świętą Obecność  pośród nas, wierzymy i wyznajemy, że jesteś Bogiem, Tym ,który Był od zawsze i  Jest Żyjący.