Spotkania

   W młodości człowiekowi wydaje się, że świat leży u jego stóp, że wszystko może i wszystko do niego należy. To piękny czas, z którym związane są plany, nadzieje, perspektywy....  Kiedy staję z boku i patrzę na te wszystkie lata  pracy z młodymi ludźmi  to  co w młodych najbardziej, kocham to: twórczość, dynamizm, potrzebę rozwoju, poszukiwanie sensu i  świata wartości, własnego miejsca w świecie.  Refleksja kim  jestem, jaki jest sens mojego życia, dokąd podążam, są pytaniami od zawsze towarzyszącymi młodym ludziom i nie zmieniają się przez wieki.   Pytanie młodzieńca ewangelicznego: Nauczycielu co mam czynić aby osiągnąć życie wieczne? Możemy rozumieć też  jako: Powiedz co nadaje sens mojemu życiu ?    Kiedy patrzę na zadawanie tego pytania na przestrzeni 25 lat muszę stwierdzić, że sposób  poszukiwania odpowiedzi jest tożsamy ze zmieniającą się rzeczywistością wokół nas.    Brak trwałości rodziny, praca zarobkowa jednego z rodziców poza granicami i rzadki kontakt z d

  Wolność wydaje mi się czymś niezwykle zajmującym, jest bowiem najpiękniejszym darem jakim Bóg  mógł nas obdarować.  W liście św Pawła do Galatów czytamy: Do wolności wyswobodził nas Chrystus . Wolności rozumianej  jako podstawa mojego człowieczeństwa, jako wartość, która pomaga mi  decydować o moim życiu, tzn wybierać w nim dobro, a przez to realizować  pełnię tego kim jestem i do czego zostałem wezwany.  Jak rozumieć tę wolność?   Wolność najczęściej  interpretujemy jako robienie tego co chcę, zanegowanie wszelkich zasad i norm, ustanawianych przez Boga, społeczeństwo czy innych ludzi. Popularne powiedzonko młodych: Zasady są po to by je łamać, wyraża coś z tego klimatu.    Wydaje się być rzeczą naturalną, oczywistą i dobrą, że człowiek chce sam decydować o tym jak wygląda jego życie... Jednak już bardziej skomplikowane wydaje nam się dokonywanie samych wyborów.  Czym jest ta wolność?   Wolność kojarzy nam się z czym ś łatwym, prostym i przyjemnym: Robię to co

   Ostatnio zainspirowało mnie  myślenie chrześcijańskie . Chociaż często słyszę o  duchu wiary, to jednak zwrot myślenie chrześcijańskie pobudził mnie do refleksji. Ci którzy doczytali do tego momentu, przynajmniej niektórzy, uśmiechną się może z przekąsem i sceptycyzmem, ja przynajmniej bym tak zrobiła....  Ale o co chodzi?   Zapytałam na religii:  Do kogo modlimy się na różańcu? Młody człowiek szepnął coś do koleżanki, co chciałeś powiedzieć, powiedz głośno, powiedziałam, uśmiechnął się zadziornie i mówi: wszystko sprowadza się do Jezusa...Moja radość była  przeogromna, bo nie często zdarza się Jezusowa intuicja, nawet w szkole katolickiej, czasami może wypowiadana niepewnie i z przekorą.   Czasami tak bardzo chcemy być nierozpoznawalni jako chrześcijanie, katolicy, zakonnicy, że boimy się mówić o wierze, przeżegnać się w miejscu publicznym, rozmawiać o sprawach wiary. Czasami mam wrażenie, że aby się wpisać w popularny kod, mówimy i piszemy tak, by nie uchodzić za inny

Fra Angelico    Zainteresowanie Aniołami   wciąż nie słabnie, niezależnie czy jesteśmy wierzący czy nie,   wierzymy w Anioły,   mówimy o Aniołach, przedstawimy je na różny sposób.   W moim odczuciu jest to tęsknota za tym co duchowe, za Bogiem.   Kim są Aniołowie, jak możemy je rozumieć? Postanowiłam trochę poszperać i poczytać na ten temat.  Pisząc   ten tekst   będę się opierała na małej książeczce pt: Niewidzialny świat Aniołów napisanej przez francusko - hiszpańskiego teologa   Jean-Miguela Garrigues OP.   Autor rozpoczyna ją od zwrócenia uwagi na rzeczywistość stworzoną przez Boga, w     której   się poruszamy: materii i   ducha.   Kosmos i cały świat   widzialny jest materią, a poza nim   istnieje rzeczywistość   stworzona niewidzialna, duchowa, która jest jakościowa tzn.   że   nie można jej ogarnąć, pojąć lub zmieścić w prostych pojęciach.  Anioł jest jedyny w swoim gatunku. Streszcza w sobie pełnię udziału w Bożej doskonałości, podczas gdy w nas owa doskonałość z