Kolejny Wielki Post

W dziwnych czasach żyjemy, a może każde czasy były dziwne, w 2022 roku, po dwóch latach pandemii, mamy wojnę na granicy wschodniej, tuż, tuż... nie zdążyliśmy okrzepnąć po jednym doświadczeniu, a tu już następne.. Młodzi, którzy żyją w pokoju, nie wiedzą co z tym fantem zrobić, wojna wydaje im się niemożliwa...A jednak stała się czymś bardzo realnym bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.

  Obudzić się z letargu człowieka sytego, do tego zaprasza nas w tym roku Wielki Post, poprzez napływ uchodźców, matek z dziećmi... Skoncentrowani na własnym zdrowiu, dobrobycie i dobrym samopoczuciu, zostaliśmy zmuszeni do zainteresowania się losem innych, nie zawsze w historii nam życzliwych ale potrzebujących. Obecnie tak wypełnia się nasza codzienność....

   Do czego ona nas zaprasza dalej i głębiej?

  W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Liturgia Słowa nas zaprasza do zajrzenia w siebie i zobaczenia na  ile i z czego jestem w stanie zrezygnować dla Boga, jakie pragnienia wypełniają moje serce?

 Kuszenie Jezusa na pustyni wydaje się być udziałem każdego z nas,  kto z nas nie pragnie jedzenia, władzy i poczucia bezpieczeństwa, pytanie, na jaki kompromis jesteśmy gotowi pójść, komu oddać pokłon, aby to osiągnąć. 

W Słowie  Bożym czytamy o zmaganiu się Jezusa z pokusą, a przecież nie musiał, bo był Bogiem, jednak chciał uczestniczyć w ludzkim losie, we wszystkim i do końca. 

Ten czas jest zmaganiem o pierwszeństw  Boga w moim życiu, abyśmy umieli i chcieli Go widzieć we wszystkich wydarzeniach naszego  życia i w każdym człowieku.... Wejść na drogę świadomego życia z Bogiem , to jest Wielki Post, świadomie wszystko z nim przeżywać, jemu oddawać i poddawać to jest sens i znaczenie tego czasu...  W Jezusie, który oddal za nas życie na krzyżu szukać nadziei i pociechy. 

Krzyżu Chrystusa bądź że pozdrowiony, na wieczne czasy bądź że pochwalony, z ciebie moc płynie i męstwo w Tobie jest nasze zwycięstwo...Jak śpiewamy w tej pięknej pieśni wielkopostnej.