Niepokalana Matka ludzkości

   Kilka razy już tutaj pisałam o Maryi. Jeden z najchętniej czytanych wpisów był właśnie jej poświęcony i     znajduje się tutaj. Ósmego grudnia,  przypada Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a ja czuję się przynaglana,  aby napisać coś o Matce Bożej, co niniejszym czynię.

Niepokalane Poczęcie oznacza, że Maryja została poczęta bez grzechu pierworodnego, ponieważ od początku została wybrana na Matkę Boga. Chociaż dogmat został ustanowiony dopiero w 1854r. To w tradycji Kościoła wiara w Niepokalane Poczęcie sięga XIII w,  św Bonawentury.  

   

   Zaś w Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: Maryja została "ubogacona od pierwszej chwili poczęcia blaskami szczególnej zaiste świętości"; świętość ta pochodzi w całości od Chrystusa; jest Ona "odkupiona w sposób wznioślejszy ze względu na zasługi swego Syna". Bardziej niż wszystkie inne osoby stworzone Ojciec napełnił Ją "wszelkim błogosławieństwem... na wyżynach niebieskich - w Chrystusie" (Ef 1, 3). Wybrał Ją "z miłości przed założeniem świata, aby była święta i nieskalana przed Jego obliczem". Ojcowie Tradycji wschodniej nazywają Maryję "Całą Świętą" (Panaghia), czczą Ją jako "wolną od wszelkiej zmazy grzechowej, jakby utworzoną przez Ducha Świętego i ukształtowaną jako nowe stworzenie". Dzięki łasce Bożej Maryja przez całe życie pozostała wolna od wszelkiego grzechu osobistego.  KKK(491-493).

  

  Maryja od początku jest pełna łaski, dlatego jest najpiękniejszą z kobiet, św.Jan Paweł II tak pisze o niej:

Jeśli pozdrowienie i imię „łaski pełna” , w kontekście zwiastowania anielskiego odnoszą się one przede wszystkim do wybrania Maryi na Matkę Syna Bożego. Równocześnie pełnia łaski wskazuje na całe nadprzyrodzone obdarowanie Maryi, jakie wiąże się z tym, że została wybrana i przeznaczona na Matkę Chrystusa. Jeśli wybranie to jest kluczowe dla wypełnienia się zbawczych zamierzeń Boga w stosunku do ludzkości; jeśli odwieczne wybranie w Chrystusie i przeznaczenie do godności przybranych synów odnosi się do wszystkich ludzi — to wybranie Maryi jest całkowicie wyjątkowe i jedyne. Stąd także Jej jedyne i wyjątkowe miejsce w tajemnicy Chrystusa.

 
Maryja, Matka Słowa Wcielonego, zostaje wprowadzona w samo centrum owej nieprzyjaźni, owego zmagania, jakie towarzyszy dziejom ludzkości na ziemi, a zarazem dziejom zbawienia. Należąc do „ubogich i pokornych Pana”, Maryja nosi w sobie, jak nikt inny wśród ludzi, ów „majestat łaski”, jaką Ojciec „obdarzył nas w Umiłowanym”, a łaska ta stanowi o niezwykłej wielkości i pięknie całej Jej ludzkiej istoty. Maryja pozostaje w ten sposób wobec Boga, a także wobec całej ludzkości jakby niezmiennym i nienaruszonym znakiem tego Bożego wybrania, o jakim mówi List Pawłowy: „w Chrystusie (...) wybrał nas przed założeniem świata (...) i przeznaczył dla siebie jako przybranych synów” (Ef 1, 4. S). Wybranie to jest potężniejsze od wszelkich doświadczeń zła i grzechu, od całej owej „nieprzyjaźni”, jaką naznaczone są ziemskie dzieje człowieka. Maryja pozostaje w tych dziejach znakiem niezawodnej nadziei

  Znalazłam w tekstach Jana Pawła II coś co mnie bardzo poruszyło 

Poświęcić świat Niepokalanemu Sercu Maryi, to odnaleźć ten świat w przebitym Sercu Zbawiciela. Potwierdzić jego Odkupienie u samego Źródła. Odkupienie, jest zawsze większe niż  grzech człowieka i grzech świata. Moc odkupienia przerasta nieskończenie całą skalę zła,  jakie jest w sercu człowieka i w  świecie. Serce Matki jest tego świadome i dlatego wzywa.

  

     Pobożność Maryjna nikomu nie zaszkodziła, ona zawsze nas kieruje ku Jezusowi, wyprasza nam to, czego sami nie umiemy wyprosić, ona nas ochrania swoją macierzyńską  miłością i blaskiem swojej świętości.