Wolność kocham lecz czy rozumiem?

  Wolność wydaje mi się czymś niezwykle zajmującym, jest bowiem najpiękniejszym darem jakim Bóg  mógł nas obdarować.  W liście św Pawła do Galatów czytamy: Do wolności wyswobodził nas Chrystus. Wolności rozumianej  jako podstawa mojego człowieczeństwa, jako wartość, która pomaga mi  decydować o moim życiu, tzn wybierać w nim dobro, a przez to realizować  pełnię tego kim jestem i do czego zostałem wezwany.

 Jak rozumieć tę wolność?

  Wolność najczęściej  interpretujemy jako robienie tego co chcę, zanegowanie wszelkich zasad i norm, ustanawianych przez Boga, społeczeństwo czy innych ludzi. Popularne powiedzonko młodych: Zasady są po to by je łamać, wyraża coś z tego klimatu.  

 Wydaje się być rzeczą naturalną, oczywistą i dobrą, że człowiek chce sam decydować o tym jak wygląda jego życie... Jednak już bardziej skomplikowane wydaje nam się dokonywanie samych wyborów.

 Czym jest ta wolność?

  Wolność kojarzy nam się z czymś łatwym, prostym i przyjemnym: Robię to co chcę, na co mam ochotę, co uważam za słuszne,  chcemy również sami decydować co jest dobre, a co złe, bez autorytetów, wzorców i sędziów. Nasze prawa są osią i centrum naszych działań. 

  Czy naprawdę  taka wolność może nadać sens naszemu życiu, może trwale wyznaczać nam kierunek naszego życia, za którym tęsknimy, którego poszukujemy? Może na chwilę....

Człowiek sens wolności  odkrywa w tym, że może czynić dobro, w którym widzi swoje spełnienie....

 Być prawdziwie wolnym – to znaczy: używać swej wolności dla tego, co jest prawdziwym dobrem. […] to znaczy: być człowiekiem prawego sumienia, być odpowiedzialnym, być człowiekiem „dla drugich"Jan Paweł II. List do Młodych.

   Celem wolności jest nieskrępowana możliwość czynienia dobra, dlatego miarą mojej wolności jest drugi człowiek, bo wolność, realizuje się przez miłość. 

  Idąc dalej  za myślą  św. Jana Pawła II warto dodać, że wolność jest nierozerwalnie związana z  Prawdą. Fundamentem wolności osoby jest Prawda. Rozpoznając prawdę, podążam za nią  w wolności.   Rozpoznając Prawdę  o Bogu, o świecie, o sobie samym, o drugim człowieku, w wolności wybieram lub odrzucam, a jeśli wybieram to   konsekwentnie  całym swoim życiem.

Rozpoznanie Prawdy wiąże się z nieuleganiem naciskom lub manipulacjom zewnętrznym. Jeśli rozpoznaję, że Jezus jest Dobrem, za którym w wolności się opowiadam, to ta sama wolność wzywa mnie do postępowania w zgodzie z rozpoznaną Prawdą. 

Wolność jako trudny dar.

 Wolność jest trudnym darem, ponieważ domaga się nieustannego pytania o dobro w naszym życiu, nie tylko o dobro własne ale o dobro drugiego człowieka, społeczności. Wolność  w podążaniu za dobrem wymaga trudu i wysiłku, pracy nas sobą w odrzucaniu tego co złe, słabe, złudne i grzeszne, aby stawać się coraz pełniej człowiekiem prawego sumienia, uczy nas przekraczać siebie, nie dlatego, że inni tak każą, tak mówią ale ze względu na rozpoznaną Prawdę. 

  Być wolnym to oddać swoje życie na służbę Dobru, w radości i miłości dla innych i  z innymi.