Kościół, który choruje

   Nie mogę o niczym innym pisać, jak tylko o tym, że zasmuca mnie i porusza do głębi, to co dzieje się w Kościele, osobiście czuję się przerażona i zgorszona skalą nadużyć seksualnych i nieważne czy  jest to  w Polsce, w Irlandii, w Stanach Zjednoczonych, czy Bóg wie gdzie jeszcze, zawsze jest to mój Kościół i jego przedstawiciele, którzy nadużyli  zaufanie i skrzywdzili dzieci. Ohyda tego zła,  budzi  mój gniew i wściekłość. Kiedy słucham słów św. Pawła, a od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny.   Zadaję Chrystusowi pytanie: Co Ty na to? Myślę z przerażeniem jak Ci ludzie kiedyś staną przed Bogiem twarzą w twarz, co Mu powiedzą? Siła zła jest dla mnie o wiele trudniejsza do zrozumienia niż dobro, które wydaje mi się czymś bardziej oczywistym i naturalnym. 

    Serdecznie współczuję ofiarom tych nadużyć i modlę się za nich. Uważam, że  nie tylko ofiary potrzebują pomocy ale również wierzący, którzy przeżywają swoją wiarę na serio, potrzebują umocnienia od swoich pasterzy i liderów wspólnot, aby stanęli przy nich  i rozmawiali z nimi o tych trudnych wydarzeniach. Nie tylko jest potrzebna informacja, co, gdzie i kiedy się wydarzyło, lecz również to, aby mówić czym jest Kościół i dlaczego warto w nim być, co to znaczy należeć do Kościoła  dzisiaj. Konieczne jest  zapraszanie  ludzi do modlitwy i postu w intencji Kościoła i kapłanów, wydaje mi się, że potrzebny jest nowy sposób bycia z wiernymi, nie pełen władzy i urzędu lecz pokory, aby wierni nie czuli się opuszczeni  w tej godzinie próby i zdradzeni jeszcze bardziej.

   Uczeń z pierwszej liceum napisał pytanie na kartce Pedofilia w Kościele? Czemu? No właśnie, czemu? Nie mam  odpowiedzi, bo każda wydaje mi się niewystarczająca. Od lat staram się młodym wyjaśniać Kościół, przy okazji  tłumacząc różne grzechy ale tego nie umiem .... Nie chodzi o instytucję, chodzi o kapłanów, sprawujących Święte Tajemnice w imieniu Chrystusa, który żyje w Kościele, jak to powiedzieć młodym ludziom, w obliczu tego co się dzieje, czy będą w stanie uwierzyć? Czy mogę milczeć na religii  na temat tego co jest trudne? Czy stać nas na to aby milczeć przed wiernymi? Czy Jezus by tego chciał? 

   Będąc niedawno u lekarza wysłuchałam tyrady na temat Kościoła, zakonnic w Irlandii i księży pedofilii, poczułam się sponiewierana i niesprawiedliwie potraktowana ale w końcu należę do tego Kościoła to i mnie się należało. Przyjęłam i wyszłam. 

Wierzę, że Kościół, który choruje, jest ciągle tym miejscem w którym żyje Chrystus, że nie jest to choroba śmiertelna, że przyjdzie też czas rekonwalescencji ale wtedy będzie to już inny Kościół.