O przyjaźni męsko- damskiej


   Przyjaźń jest jednym z najchętniej czytanych tematów, a przyjaźń damsko-męska szczególnie. Odpowiedź na pytanie: Czy możliwa jest przyjaźń między mężczyzną i kobietą, chyba  nigdy nie będzie do końca satysfakcjonująca. 


 Inaczej przyjaźnią się mężczyźni ze sobą, inaczej kobiety, a jeszcze całkiem inna będzie przyjaźń między kobietą i mężczyzną. 

      Kobiety zazwyczaj powierzają sobie swoje sekrety, tajemnice, przeżywane problemy, potrafią rozmawiać ze sobą godzinami, o bzdurach i zawsze mają sobie coś ważnego do powiedzenia, potrzebują  utrzymywać ze sobą stały i ciągły kontakt, bo wtedy wiedzą, że są dla siebie ważne, są też częściej o siebie zazdrosne, o inne przyjaciółki i bardziej od siebie  zależne.
   
   Mężczyźni wydaje mi się  nie potrzebują rozmawiać ze sobą godzinami, ich przyjaźń jest bardziej byciem, wspólnym działaniem, planowaniem, projektowaniem, byciem towarzyszami drogi, świadomością, że mogą na siebie liczyć w trudnych sytuacjach, nie potrzebują też być w ciągłym kontakcie jak kobiety. Przyjaciel jest i już.

    Jeśli miałabym coś napisać o przyjaźni męsko - damskiej, napisałabym, że jest ona trudna, to nie znaczy, że niemożliwa. Niektórzy twierdzą, że przydarza się tylko świętym np. takim jak Franciszek i Klara, ponieważ tylko oni mogli się wykazać  wystarczającą dojrzałością, a tym samym determinacją, w dążeniu do raz obranych celów, aby  móc  się przyjaźnić. Dążenie do ideału, może być również naszym celem. 
  
  Jakiego rodzaju trudności widzę w przyjaźni męsko-damskiej ?

   Kobiety oczekują od mężczyzn, że będą się z nimi przyjaźnić na sposób kobiecy, a mężczyźni, że kobiety zrozumieją ich męski sposób  myślenia o relacji. Wydaje mi się, że aby przyjaźń tego typu była  możliwa trzeba założyć, że jesteśmy różni, również w przeżywaniu przyjaźni, nauczenie się szacunku do tej inności, może być  czymś co pozwoli  na prawdziwą relację.

  Nikogo nie muszę przekonywać, że przyjaźń jest rodzajem miłości. Czy w relacji męsko damskiej możemy wykluczyć czynnik erotyczny? Wątpię, wymaga on raczej świadomości i przepracowania, w ukierunkowaniu na wspólne wartości, aby nie był przeszkodą w ich realizacji ale pomocą. Wydaje mi się, że płaszczyzna wspólnych wartości, przeżywana przez obie strony, w sposób zaangażowany jest dobrym punktem, aby budować przyjaźń.

 Każda miłość wymaga dyscypliny: stawiania sobie wymagań, rezygnacji z egoizmu, własnych uczuć, respektowania granic drugiego człowieka, w szczególności bliska relacja męsko-damska.   
  
 Prawdziwa przyjaźń męsko- damska wymaga uczciwości od obu stron, w przypadku współmałżonków, jasności i włączenia drugiej osoby w tę relację. W sytuacji osób samotnych uczciwości przed sobą i Bogiem, jakie miejsce zajmuje w moim życiu ta przyjaźń czy jest ważniejsza dla mnie niż współmałżonek czy inne życie, które wybrałam/wybrałem. Człowiek jest mistrzem w oszukiwaniu siebie i jest tutaj duża pułapka.

Podsumowując, warto napisać, że przyjaźń z płcią przeciwną jest czymś dobrym i pięknym,  wnosi nowe jakości do naszego życia, poszerza horyzonty, o inny punkt widzenia, rozumienia i  przeżywania świata i drugiego człowieka, nadaje naszemu życiu, smak i kolor, dlatego, że ten drugi jest inny, tak bardzo różny od nas, jednak stała czujność, rozwaga i refleksja jest konieczna, aby ta przyjaźń mogła być twórcza, a nie niszcząca.         



Tekst ten napisałam zainspirowana pewną wymianą zdań pod artykułem blogowym, na temat przyjaźni męsko- damskiej. 
  


Komentarze

  1. Cieszę się, że mogłam ten tekst przeczytać. Tak się bowiem składa, że sporo ostatnio myślę o przyjaźni tego typu. Pewnie opiszę niebawem własne przemyślenia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za zainteresowanie się tekstem. Z ciekawością przeczytam Twoje przemyślenia, bowiem jest to temat rozległy i wielowątkowy. Pozdrawiam serdecznie.

      Usuń
  2. Moi najlepsi przyjaciele to mężczyźni. Jestem pewna ich dyskrecji, a mamy zdrowe podejście do wszystkich spraw i nigdy nie skręciliśmy w bok. Mam szczęście do przyjaciół- to prawda.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Taki przyjaciel to prawdziwy skarb i jest za co Bogu dziękować. Pozdrawiam serdecznie.

      Usuń
  3. Nie wierzę w przyjaźń między kobietą i mężczyzną, gdy jedno z nich jest w związku z kimś innym

    Relacja taka im mocniejsza tym bardziej rani współmałżonka.

    Ania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli jedna osoba jest samotna, a druga w związku, też byłabym bardzo sceptyczna. Poza tym taka przyjaźń nie może odbywać się poza małżonkiem, bo nic dobrego z tego nie będzie. Pozdrawiam.

      Usuń
    2. Niestety bardzo często słowo "znajoma" , "przyjaciółka" jest używane przez mężczyzn dla wytłumaczenia żonie zbyt bliskich relacji z inną kobietą , oczywiście żona wychodzi na zazdrosną zołzę,
      ale nie zrozumie tego ktoś kto nigdy nie był w takiej sytuacji, zawsze dziwię się jak kobiety mogą innym kobietom gotować taki los i nie mogę wyjść z podziwu, że takie idealne a nie mogą zainteresować się wolnym facetem tylko zawsze zajętym.. i to w ich oczach zawsze jest tylko przyjazn..

      Ania

      Usuń
  4. moi najlepsi przyjaciele to mężczyźni, a moje dzieci to chłopcy. strasznie mnie denerwuje, jak ktoś nie chce ze mną rozmawiać tylko dlatego, że jestem kobietą. nie wiem, potencjalnym zagrożeniem czy typowym obiektem seksualnym. swoją drogą, jeśli tak mnie widzi, to pewnie nie ma z kim rozmawiać :P.

    OdpowiedzUsuń
  5. Miałam kiedys w latach młodosci prawdziwego prrzyjaciela, mówił o mnie siostra :) , rozmawialismy o wszystkim, i nie było podtekstu erotycznego. Kiedy poszedł do wojska wysyłałam mu listy, pieknie ozdobione i dowódca sie pytał, skąd ma siostre, kiedy w dokumentach ma 2 braci....
    ożenił się, wyjechał, byłam na weselu ale później kontakt się urwał..
    obecnie mam też "przyjaciela" chociaz to za dużo powiedziane, ma żone , dziecko, znamy się , ale kontakt raczej internetowy bo mieszkamy daleko od siebie, wiem, że mogę na niego liczyć
    tak sie jakoś składa, że Duch Święty sam stawia na mojej drodze dobrych, szczerych przyjaciół , czego nie mogę powiedzieć o swoim mężu....
    przyjaciółki nigdy nie miałam, i nie mam, wole męską przyjaźń

    OdpowiedzUsuń
  6. Wydaje mi się, że trzeba rozróżnić relacje przedmiotowe od podmiotowych. Te pierwsze bowiem, to domena relacji czy kontraktów związanych z jakimś rodzajem wymiany. Natomiast do tych drugich należą relacje osobowe. Bezinteresowna przyjaźń to relacja osób. "Czy więc, możliwa jest prawdziwa przyjaźń między kobietą i mężczyzną?" Jeśli uznamy, że kobieta tak samo jak mężczyzna jest osobą, to tak, to autentyczna przyjaźń jest między nimi możliwa!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tylko teraz powstanie pytanie, co tak naprawdę stanowi kryterium o byciu osobą, czy stawaniu się nią, bez względu na płeć?

      Usuń
    2. przyjaźń to relacja osób..niezależnie czy to kobieta czy mężczyzna..piękna teoria..w większości tak mówią kobiety, które wybierają w relacjach mężczyzn, przecież nie powinno mieć to znaczenia..to dlaczego dla nich ma,
      samotna kobieta, nieszczęśliwa małżonka zawsze powie, że lepszym przyjacielem jest mężczyzna..wypełnia w życiu to co powinien dawać mąż..

      Usuń
  7. Przypomniało mi się zdanie, już nie pamiętam autora, który napisał :

    "Kiedy osobiście spotykam się z Bogiem, tworzy się osoba."

    OdpowiedzUsuń
  8. Trochę się zadziało w komentarzach tutaj przez te ostatnie dni. Byłam niedostępna dlatego odpisuję dopiero teraz. Chciałabym podkreślić,że przyjaźń z kobietami jest równie ubogacająca jak z mężczyznami, wnoszą one różne jakości do naszego życia , bo są zasadniczo różne. Osoba osobą, ja jednak stoję na stanowisku, że mężczyźni i kobiety są różni nie tylko zewnętrznie dlatego też różnie się przyjaźnią. Dziękuję za wszystkie komentarze i pozdrawiam komentujących.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Co to znaczy być Dzieckiem Boga?

Czy Pan Bóg działa moim życiu?

Czy możliwe jest życie w czystości?