Pół żartem, pół serio

    Biegnie, biegnie osioł….

  Tak, jest sympatyczna atmosfera, każdy robi co może, aby być miłym dla drugiego, wszystko dopięte na ostatni guzik. Jest żłóbek, choinka i kolędowanie – wydzieranie  przy niej i zabawa z tym związana, prezenty na osłodę....Pasterka.  

 Wszystkie modlitwy przewidziane na te dni z należytym pietyzmem i odpowiednio uroczyście odśpiewane… No i co tutaj się czepiać?  

  Tylko czemu ten osioł ciągle biegnie? Bo chce zdążyć  na wszystkie punkty przewidzianego harmonogramu… co i tak mu się nie udaje, bo, a  to zaśpi, to się spóźni,  godziny  pomyli,  ach ten osioł, naprawdę nie rozumie wagi wydarzenia?  

  Gdzie, nie gdzie pękniecie atmosfery słychać, bo ktoś w Święta sobie przypomniał, że coś poważnie go boli,  trzeba do szpitala  jechać,  a nie było to przewidziane, trzeba kogoś zastąpić, odwiedzić nie dla własnej przyjemności… Oj, osioł oczy wytrzeszcza, że tak łatwo nas wybić z dobrego samopoczucia…  Marzy osioł żeby chwilę przy żłóbku usiąść, a tu 22.00 go zastaje, chce pogadać, a tu głowa opada ….

    Biegnie, biegnie osioł a jak usiądzie myśli: tyle razy już to Boże Narodzenie obchodzi, tyle razy biegnie, aby zdążyć przed i w trakcie, że ucieka mu najistotniejsze Spotkanie – pogadanie ...

  

 A może Drogi Ośle  chodzi o to, aby się spotykać  w czasie tego biegania, krzątania i pękania, aby doceniać chwile nie czekać na wydarzenia, cieszyć się  z  bycia razem   i  tym wychwalać Pana?

Biegnij Ośle Drogi: Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.(Iz 8,23-9,6).