Spotkania

   Jednym z najczęściej czytanych wpisów przez moje wychowanki i uczniów, był wpis na temat czystości przedmałżeńskiej i seksualności  czy-mozliwe-jest-zycie-w-czystosci ,który chciałabym jeszcze chwilę tutaj kontynuować, poruszona pewnymi wydarzeniami.   Jest to temat bardzo zapomniany i bardzo mało nowoczesny, podobnie jak dobre maniery i kultura osobista. Jednak jestem głęboko przekonana, że w człowieku istnieje potrzeba przekraczania samego siebie, tego co najbardziej prymitywne i podstawowe, utwierdza mnie w tym fakt, że  uczniowie nasi  na przedstawieniu, które sami napisali, śpiewali, być może naiwny tekst ale zdradzający ich najgłębsze pragnienia: C hociaż wkoło tyle wad, ja jednak pragnę czegoś więcej.. . I właśnie jako coś więcej  warto ukazywać czystość, o niej  pisać i mówić, jako wartości o którą  należy się starć i  zabiegać, czym warto żyć, co nadaje smak i kolor naszemu człowieczeństwu.    Wydaje mi...

   Ostatnio dużo myślę o  świecie , chociaż Wielki Tydzień przypomina mi, że życie nasze na tej ziemi zmierza ku końcowi.  Generalnie kocham życie, jego piękno, lubię  muzykę, sztukę, literaturę. Chociaż nie jestem znawcą w żadnej dziedzinie, jednak czerpię z tego piękna, pełnymi garściami, kocham przyrodę, zwiedzanie ciekawych miejsc i interesujących ludzi, mających coś zajmującego do powiedzenia, niekoniecznie o tych samych poglądach co moje, potrafiących zachować szacunek do czyiś przekonań i poglądów. Świat jest pasjonujący i  zachwycający,  pod każdym względem i lubię jego  różnorodność postaw i poglądów, które w  ostatnim czasie bardzo się zaostrzają i polaryzują,  przez co  jedni od drugich wyraźnie się dystansują, żeby nie napisać, że  się zwalczają, bardziej lub mniej kulturalnie.        Chrześcijanie są z tego świata jednak do niego nie należą .... Uczestniczymy w tej różnorodności, pog...

   Dzisiaj może każdy wszystko napisać i niezależnie od tego czy to jest mądre czy głupie znajdzie swoich odbiorców. Idąc za tym tokiem myślenia postanowiłam i ja zabrać głos w temacie głośnym i skandalicznym ostatnich dni.    Spalenia książek. Chcę zaznaczyć na początku, że nie popieram palenia książek  i nie uważam, że nic się nie stało. Natomiast bardziej niż spalenie książek poruszyła mnie zbiorowa histeria, bo inaczej tego nie umiem nazwać.   Nie wiem czy są jakieś intencje, których nie przypisano temu wydarzeniu. Fala hejtu, pogardy, kpiny, pomyj i nienawiści, która wylała się w tamtym czasie i ciągle cieknie,  o wiele bardziej mnie poruszyła niż sam fakt, zjawiska światowego, jakim było spalenie książek. Ale oczywiście wszyscy mówimy ja nie hejtuję.   Głęboko mnie dotyka dolewanie oliwy do ognia przez księży katolickich i publicystów świeckich uchodzących za  ekspertów  od spraw prawdziwości wiary i Kościoła. Prześcigający...